çok çok uzun zaman sonra hepinize merhaba..
bloguma doğru düzgün,
uzun uzadıya yazı yazmayalı neredeyse 5 ay olmuş.
şubat ayından beri sadece 2 post girebilmişim.
bu süre zarfında neler oldu neler..
tam taşınmaya niyetlendik,
hatta niyetlenmenin bir adım ötesine geçtim ben.
bütün eşyalarımı bir güzel koliledim,
herşeyimi hazır ettim.
pazar günü sözleşme imzalayıp pazartesi taşınacağım ev sahibini cumartesi günü aradığımızda
"ya kusura bakmayın.
ben sizi aramayı unuttum.
evi sattım ben"
sözüyle kendimi depresyonların içinde buldum.
depresyon dediğime bakmayın öyle böyle değil.
niyeyse sanki dünyam başıma yıkıldı.
şimdi gülüp geçiyorum halbuki o hafta boyunca sürekli ağlamıştım.
neyse nasipte yok dedik, başka evler aramaya başladık.
istediğimiz gibi ev yok,olsa da kirası bizi kat ve kat aşıyor.
vardır bunda bir hayır diyip tekrar kaldığımız eve yerleştik.
kolileri tek tek açıp aynı eve yerleşmek nasıl bir hismiş öğrenmiş oldum.
taşınıyoruz derken inşallah demeyi mi unuttuk nedendir bilinmez
şuan eski evimden yazmaktayım bu yazımı :)
ramazan ayı bitince birkaç ufak dekorasyon değişikliği ile
bu evi daha sevimli hale getirmeyi düşünüyorum Allah nasip ederse tabi.
inşallah.
arada aklıma gelenleri kısa kısa yazayım..
haziran ayında bir Konya gezisi yaptım ki
mayıs ayında nikahımız kıyılmıştı malum.
sene devriyesini eşimin güzel jestiyle yaptık.
işte olması gereken saatlerde kapı çaldı ve elinde pastayla
kapıda karşımda beklerken buldum eşimi.
sabah saatlerinde de o çok istediğim
dikiş makinesini alarak beni mutlu etmişti zaten
dikiş makinesini alarak beni mutlu etmişti zaten
bir de gece yaptığı bu sürpriz ile mutluluktan havalara uçmuş oldum :)
15 haziran düğün zamanımızdı.
14 haziran kına günümdü.
ben de hatıralarımı tazeledim.
kendi hazırladığım kına günü süslerimi çıkarttım ortaya.
baktım baktım güldüm :)
çünkü bunları kullanmak nasip olmadı.
birer tane hatıra ayırıp diğerlerini çöpe atmak zorunda kaldım.
bi de bu ay kayınbiraderimi evlendirdik.
14 haziran kına günümdü.
ben de hatıralarımı tazeledim.
kendi hazırladığım kına günü süslerimi çıkarttım ortaya.
baktım baktım güldüm :)
çünkü bunları kullanmak nasip olmadı.
birer tane hatıra ayırıp diğerlerini çöpe atmak zorunda kaldım.
bi de bu ay kayınbiraderimi evlendirdik.
eltim var artık benim :)
düğün için güzel bir ayakkabı yaptık
onu da buraya ekliyim hemen yeri gelmişken.
onu da buraya ekliyim hemen yeri gelmişken.
düğünümüz güzel geçti Allaha çok şükür.
Rabbim bir ömür mutlu mesut etsin herkesi.
ve içinde bulunduğumuz güzel Ramazan ayı geldi çattı.
yarısı çoktan bitti bile daha dün gibi geliyor.
birkaç gündür kimsenin tadı tuzu yok.
bol bol dua ediyoruz
eskiden de dikkat etmeye çalışıyordum ama işin doğrusu
şimdi daha çok özen gösteriyorum.
sadece coca cola içmeyerek olmuyormuş o iş..
coca cola company yazan ne kadar da çok içecek varmış etrafımızda
yeni yeni bilinçleniyoruz..
yeni yeni bilinçleniyoruz..
maden suyundan normal suya kadar
hepsinde insanlık suçu işlemişiz yıllardır..
Allah'ım sen bizi affeyle..
bir şişe suyla bile günahına girdiğimiz mazlumların yar ve yardımcısı ol...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder